Şimdi önümüzdeki bahçe yazına hazırlanmanın tam zamanı. Geçtiğimiz hafta havaların ısınmasıyla ve 20 Mart'ta takvim baharının başlamasıyla birlikte artık ekim sezonu da başlıyor. Bu yüzden seçmeye ve sipariş vermeye başlamanın tam zamanı.
Nisan ayında dikilen birçok yeni uzun ömürlü bitki, yaz ortasına kadar neredeyse tam boyuta ulaşabilir. Benim için bu, temmuz ayında bahçemdeki çimenlerin yeşilden saman sarısına dönmesiyle oluyor, çünkü bu renk değişimi bahçemde görsel ve duygusal açıdan belirleyici bir dönüm noktasına işaret ediyor: Yeşil tonlar artık beyaz çiçek renklerinin Haberin Detaylarıında baskın değil, Mayıs ayındaki gibi pembe ve mavi, soluk altın renkli çimenler ise güçlü güneş ışığını güzel bir şekilde yakalıyor.
Ekinezya purpurea, yani koni çiçeği, çimenlere karşıt olarak akla gelen ana bahçe çiçeğidir. Hiçbir bitkide olmayan güç ve doğallığı bir araya getiriyor, bu yüzden vazgeçilmezim. Ve her yıl bu çiçeklerin özellikle bej rengiyle çok yakıştığını fark ediyorum, bu yüzden onları yukarıda bahsettiğim bahçeye binen çimlere, Calamagrostis “Karl Foerster” bataklık binici çimine eklemeyi seviyorum. Koza çiçeğinin beyaz versiyonu da özellikle kokulu ısırgan otları veya agastaches arasında çekiciliğe sahiptir. “Black Adder” çeşitleri bahçe projelerim için en önemli bitkilerimden biridir.
Bir buçuk metre yüksekliğinde açık mavi ve bu haftalarca sürüyor
Aynı zamanda çok çekici olan Agastache “Blue Fortune”, yalnızca sonbahar takkesi Scrutellaria incana'nın (ne yazık ki nadiren bulunur) rengiyle karşılaştırılabilecek olağanüstü yumuşak bir maviye sahiptir. Peki ya mavi cadde Perovskia'ya ne dersiniz? Bana göre sağlam alt çalılar burada hala çok nadir bulunuyor. Açık mavi çiçek salkımları yaz ortasından itibaren bir buçuk metre yükseklikte durur ve haftalarca sürer. Benim için bu ideal bir ön bahçe bitkisidir: onu asla sulamanıza gerek kalmaz ve yaz ve kış aylarında orada durur. Bonus olarak, kışın tebeşir çizimi gibi koyu yeşil renkte parlayan neredeyse saf beyaz gövdeleri vardır.
Temmuz ayında güneş gökyüzünde yükseldiğinde renkleri yutar. Bu nedenle öğle güneşine maruz kalan alanlar için ekstra güçlü bir çiçek çeşidine ihtiyacınız var. Bu, örneğin muhteşem karanfil veya Dianthus carthusianorum, Carthusian karanfil veya taş karanfil tarafından sunulmaktadır. Sporobulus heterolepis otu ile birlikte ekildiğinde çok doğal görünen çok yıllık bir çayır oluştururlar.
2020 yazında Fransız Jardin Plume'de çayır sedefi, çayır düğmesi ve şamdan kuyusu arasında bu karanfilleri birçok süs otuyla karıştırılmış olarak keşfettim. Normandiya'daki bahçeye adını veren tam olarak bu tüy kadar hafif ve neşeli bitkidir, çünkü “tüy” tüy anlamına gelir. Bir mum bitkisi olan Persicaria “Rowden Gem” ilgimi çekti ve bahçeyi eşi Sylvie ile birlikte tasarlayan Patrick Quibel, onun renklendirici etkisini bana açıklamaya çalıştı. Fransızcam yetersiz olduğundan ve karşılık gelen İngilizce kelimeyi unuttuğundan Patrick kollarıyla geniş bir hareket yaptı ve patlamayla sonuçlanan bir ıslık sesi çıkardı. Tabii ki, bu mükemmel tanımlanmış knotweed artık bahçemde ve rengi de Uckermark'ta Patrick'in bana söz verdiği havai fişek etkisine tam olarak sahip.
Sıcakta görsel tazelik için limon sarısı ve kırmızı
Jardin Plume'da ayrıca Coreopsis verticillata'nın ablası “Moonbeam” yani “Dolunay”ı da ilk kez gördüm. Çiçekleri parlak limon sarısıdır, bu da yaz ortasında nadir görülen bir tazeliği hemen yatağa getirir.
Turuncu çiçekli yaz uzun ömürlüleri güneş gelinleri (Helenium) “Rubinzwerg” ve “Baudirektion Linne”dir. Birincisi, adından da anlaşılacağı gibi, eski moda (ve benim için çok romantik) adı olan diğerine göre daha küçük ve biraz daha koyu renkte kalıyor. Ne yazık ki, mutlak güvenilirlikle tekrarlanmıyorlar ve bu nedenle kamusal alanlar için uygun değiller. Ancak birkaç yıl sonra kolayca değiştirilebilecekleri özel bahçede gerçek bir varlıktırlar.
Kronik olarak aşırı üreme gösteren gündüz türlerinden tavsiye edebileceğim yalnızca birkaçı var; örneğin benim kurumuş bataklığımdaki Hemerocallis Citrina. Ne yazık ki henüz bahçeme girmemiş kahverengimsi kırmızı bir çeşit Hemerocallis “Stafford” – ama şimdiden listemin başında yer alıyor.
Nadir yaz çiçekli soğan bitkilerinden Allium sphaerocephalon'dan da bahsetmek gerekir. Stipa tennuissima çiminin hafifliği, ikisi birlikte ekildiğinde yeşil uçlu zengin şarap kırmızısı allium toplarını vurguluyor. Yaz aylarında çiçek açan diğer süs allium favorileri arasında Allium “Milenyum”, A. senescens “Pembe Gezegen” ve “Yaz Güzeli” yer alır.
Hint ısırgan otu parlak kırmızıdır, en azından Monarda “Jacob Cline” ve “Gardenview red” çeşitleri (“Bina Direktörü Linne” ismine övgüler düzüyorum). Yenilebilir çiçekler aynı zamanda birçok otun arasında bulunan bir kır bitkisine de harika bir şekilde uyum sağlar. Geçen yıl, genellikle uzaktan görebileceğiniz göletimin üzerinde bir şey eksikti. Oraya Hint ısırganını ektim ve uzaktan anında gerçek aha etkisini yarattı.
Artık insan çöpü Eryngium'u sipariş etme zamanı. Kabaca gümüş-beyaz türler E. yuccifolium, E. agavifolium ve E. giganteum ile mavi türler olan E. x zabelii, E. planum, E. alpinum olarak ikiye ayrılabilir. Hepsi benim için büyüyor. Beyazımsı adam, Ekinezya'nın ve başlangıçta bahsedilen bahçedeki binicilik çimlerinin yanında veya Sporobolus çayırındaki Carthusian karanfilinin yanında çöp atıyor. Ve bahçenin geri kalanındaki maviler.
İnsan çöpü de kendi kendine ekmeyi sever ve yola doğru büyüse veya yükseltilmiş yatakların önündeki yolu kapatsa bile onu her yere bırakıyorum. Haftalarca süren mavi çiçek mutluluğuyla karşılaştırıldığında ne kadar küçük bir sapma!
Bahçe uzmanımız Rainer Elstermann'ın daha fazlasını Instagram'da görebilirsiniz.
Bu metin Berliner Zeitung'un yeni hafta sonu baskısında yayınlandı. Her cumartesi büfede veya burada abonelikle.
Nisan ayında dikilen birçok yeni uzun ömürlü bitki, yaz ortasına kadar neredeyse tam boyuta ulaşabilir. Benim için bu, temmuz ayında bahçemdeki çimenlerin yeşilden saman sarısına dönmesiyle oluyor, çünkü bu renk değişimi bahçemde görsel ve duygusal açıdan belirleyici bir dönüm noktasına işaret ediyor: Yeşil tonlar artık beyaz çiçek renklerinin Haberin Detaylarıında baskın değil, Mayıs ayındaki gibi pembe ve mavi, soluk altın renkli çimenler ise güçlü güneş ışığını güzel bir şekilde yakalıyor.
Ekinezya purpurea, yani koni çiçeği, çimenlere karşıt olarak akla gelen ana bahçe çiçeğidir. Hiçbir bitkide olmayan güç ve doğallığı bir araya getiriyor, bu yüzden vazgeçilmezim. Ve her yıl bu çiçeklerin özellikle bej rengiyle çok yakıştığını fark ediyorum, bu yüzden onları yukarıda bahsettiğim bahçeye binen çimlere, Calamagrostis “Karl Foerster” bataklık binici çimine eklemeyi seviyorum. Koza çiçeğinin beyaz versiyonu da özellikle kokulu ısırgan otları veya agastaches arasında çekiciliğe sahiptir. “Black Adder” çeşitleri bahçe projelerim için en önemli bitkilerimden biridir.
Bir buçuk metre yüksekliğinde açık mavi ve bu haftalarca sürüyor
Aynı zamanda çok çekici olan Agastache “Blue Fortune”, yalnızca sonbahar takkesi Scrutellaria incana'nın (ne yazık ki nadiren bulunur) rengiyle karşılaştırılabilecek olağanüstü yumuşak bir maviye sahiptir. Peki ya mavi cadde Perovskia'ya ne dersiniz? Bana göre sağlam alt çalılar burada hala çok nadir bulunuyor. Açık mavi çiçek salkımları yaz ortasından itibaren bir buçuk metre yükseklikte durur ve haftalarca sürer. Benim için bu ideal bir ön bahçe bitkisidir: onu asla sulamanıza gerek kalmaz ve yaz ve kış aylarında orada durur. Bonus olarak, kışın tebeşir çizimi gibi koyu yeşil renkte parlayan neredeyse saf beyaz gövdeleri vardır.
Temmuz ayında güneş gökyüzünde yükseldiğinde renkleri yutar. Bu nedenle öğle güneşine maruz kalan alanlar için ekstra güçlü bir çiçek çeşidine ihtiyacınız var. Bu, örneğin muhteşem karanfil veya Dianthus carthusianorum, Carthusian karanfil veya taş karanfil tarafından sunulmaktadır. Sporobulus heterolepis otu ile birlikte ekildiğinde çok doğal görünen çok yıllık bir çayır oluştururlar.
2020 yazında Fransız Jardin Plume'de çayır sedefi, çayır düğmesi ve şamdan kuyusu arasında bu karanfilleri birçok süs otuyla karıştırılmış olarak keşfettim. Normandiya'daki bahçeye adını veren tam olarak bu tüy kadar hafif ve neşeli bitkidir, çünkü “tüy” tüy anlamına gelir. Bir mum bitkisi olan Persicaria “Rowden Gem” ilgimi çekti ve bahçeyi eşi Sylvie ile birlikte tasarlayan Patrick Quibel, onun renklendirici etkisini bana açıklamaya çalıştı. Fransızcam yetersiz olduğundan ve karşılık gelen İngilizce kelimeyi unuttuğundan Patrick kollarıyla geniş bir hareket yaptı ve patlamayla sonuçlanan bir ıslık sesi çıkardı. Tabii ki, bu mükemmel tanımlanmış knotweed artık bahçemde ve rengi de Uckermark'ta Patrick'in bana söz verdiği havai fişek etkisine tam olarak sahip.
Sıcakta görsel tazelik için limon sarısı ve kırmızı
Jardin Plume'da ayrıca Coreopsis verticillata'nın ablası “Moonbeam” yani “Dolunay”ı da ilk kez gördüm. Çiçekleri parlak limon sarısıdır, bu da yaz ortasında nadir görülen bir tazeliği hemen yatağa getirir.
Turuncu çiçekli yaz uzun ömürlüleri güneş gelinleri (Helenium) “Rubinzwerg” ve “Baudirektion Linne”dir. Birincisi, adından da anlaşılacağı gibi, eski moda (ve benim için çok romantik) adı olan diğerine göre daha küçük ve biraz daha koyu renkte kalıyor. Ne yazık ki, mutlak güvenilirlikle tekrarlanmıyorlar ve bu nedenle kamusal alanlar için uygun değiller. Ancak birkaç yıl sonra kolayca değiştirilebilecekleri özel bahçede gerçek bir varlıktırlar.
Kronik olarak aşırı üreme gösteren gündüz türlerinden tavsiye edebileceğim yalnızca birkaçı var; örneğin benim kurumuş bataklığımdaki Hemerocallis Citrina. Ne yazık ki henüz bahçeme girmemiş kahverengimsi kırmızı bir çeşit Hemerocallis “Stafford” – ama şimdiden listemin başında yer alıyor.
Nadir yaz çiçekli soğan bitkilerinden Allium sphaerocephalon'dan da bahsetmek gerekir. Stipa tennuissima çiminin hafifliği, ikisi birlikte ekildiğinde yeşil uçlu zengin şarap kırmızısı allium toplarını vurguluyor. Yaz aylarında çiçek açan diğer süs allium favorileri arasında Allium “Milenyum”, A. senescens “Pembe Gezegen” ve “Yaz Güzeli” yer alır.
Hint ısırgan otu parlak kırmızıdır, en azından Monarda “Jacob Cline” ve “Gardenview red” çeşitleri (“Bina Direktörü Linne” ismine övgüler düzüyorum). Yenilebilir çiçekler aynı zamanda birçok otun arasında bulunan bir kır bitkisine de harika bir şekilde uyum sağlar. Geçen yıl, genellikle uzaktan görebileceğiniz göletimin üzerinde bir şey eksikti. Oraya Hint ısırganını ektim ve uzaktan anında gerçek aha etkisini yarattı.
Artık insan çöpü Eryngium'u sipariş etme zamanı. Kabaca gümüş-beyaz türler E. yuccifolium, E. agavifolium ve E. giganteum ile mavi türler olan E. x zabelii, E. planum, E. alpinum olarak ikiye ayrılabilir. Hepsi benim için büyüyor. Beyazımsı adam, Ekinezya'nın ve başlangıçta bahsedilen bahçedeki binicilik çimlerinin yanında veya Sporobolus çayırındaki Carthusian karanfilinin yanında çöp atıyor. Ve bahçenin geri kalanındaki maviler.
İnsan çöpü de kendi kendine ekmeyi sever ve yola doğru büyüse veya yükseltilmiş yatakların önündeki yolu kapatsa bile onu her yere bırakıyorum. Haftalarca süren mavi çiçek mutluluğuyla karşılaştırıldığında ne kadar küçük bir sapma!
Bahçe uzmanımız Rainer Elstermann'ın daha fazlasını Instagram'da görebilirsiniz.
Bu metin Berliner Zeitung'un yeni hafta sonu baskısında yayınlandı. Her cumartesi büfede veya burada abonelikle.