Kötü Belzig–“Tamam arkadaşlar, hazırlanın, interneti iki dakikalığına kapatmak üzereyiz.” Ahşap panelli “Beer & Breakfast” barda oturanlar tabletlerinden, dizüstü bilgisayarlarından ve akıllı telefonlarından sadece kısa bir süreliğine bakışlarını kaldırıp çalışmaya devam ediyorlar. İki dakika, diğer birçok kırsal bölgenin aksine, istikrarlı bir ağ burada bir istisna değil, daha ziyade bir iş modeli olsa bile, bu açıktır. Berlin'in doksan kilometre güneyinde, hayatı ve işi iyi bir ruh hali içinde harmanlayan bir topluluk olan Coconat'a hoş geldiniz.
Buna İngilizcede Workation deniyor ve burada en az Almanca kadar İngilizce de konuşuluyor. Brandenburg lehçesi mi? Hiçbiri. Bu, 200 yıllık malikanenin kapılarının yerel halka da açık olmadığı anlamına gelmiyor. Kibarca sorarsanız WiFi şifresini alacaksınız. Klein Glien, yetmiş sakiniyle isminin hakkını veriyor. Öte yandan Bad Belzig alt belediyesi, Brandenburg'un ikinci en yüksek noktası olan Hagelberg'e (200 metre) sadece birkaç dakikalık yürüme mesafesindedir.
Berlin'e yakınlık
Ülkenin en çağdaş projelerinden biri 2017 yılından bu yana burada yer alıyor. 2000 metrekarelik yaşam alanı, pizza fırını, yüzme havuzu ve yoga stüdyosuna dönüştürülmüş bir arabalık ile güzelce yenilenmiş bir mülk. Ve işyerleri, kütüphanede, ahırda, Telekom pembe bayanlar salonunda. Saunadan, ses egzersizlerini yapmak için camla kaplı karavana çekilen bir kadının sesini duyabiliyorsunuz. Ancak Janosch Dietrich ve ortağı Julianne Becker'in vizyonlarını Hoher Fläming Doğa Parkı'nda hayata geçirmesi daha çok bir tesadüftü.
Amerikalı yazar Nell Zink Bad Belzig'de yaşıyor. Berliner Zeitung onunla tanıştı.Eva Biringer
“Bir tartışma kesinlikle Berlin'e yakınlıktı. Kurucu akşam yemeğinde “2022'den itibaren her yarım saatte bir bölgesel trenle ana istasyona bir saat” diye açıklıyor, domates soslu tatlı patates ve chili sin carne var. Kahverengi saçlı, iş adamı hippi tipi Dietrich'in, birkaç yıl önce çıplak ayakla bisiklet sürerken dijital devrimin başlatılmasına nasıl yardımcı olduğunu kolayca hayal edebilirsiniz. Coconat sayesinde Bad Belzig kendisini “Akıllı Köy” ve “dijital idari hizmetler için örnek belediye” olarak adlandırabiliyor.
Sosyal gelişimin motoru
Örneğin, şehrin yönetiminin büyük bir kısmı bir uygulama aracılığıyla yürütülüyor ve Berlin Sağlık Bakanlığı'nın faks fiyaskosunun da gösterdiği gibi, bu kesinlikle kesin bir durum değil. 11.000 nüfuslu şehrin, eski rock grubu Keimzeit'in üyesi olan partisiz belediye başkanı Roland Leisegang'a ve Dijitalleşme Ofisi'nden Frank Friedrich'e teşekkür ederiz. Burada gerçekten ayın arkasında değil, yüksek hızlı internetin olduğu dolu dağının arkasında yaşıyorlar.
Hessen'den gelen ve önceki yaşamında film festivalleri düzenleyen Janosch Dietrich, “Ülkenin en güzel yanı, burada her şeyi yapabilmenizdir” diyor. “Berlin'in aksine, burada gerçekten çok geniş bir alan var.” Kendisi ve ortağı, eski aristokrat konutunu yaklaşık 360.000 Euro'ya satın aldılar, ancak Berlin'de bunun için üç odalı bir daire bulmanız pek mümkün değil. 42 yaşındaki oyuncunun yakın gelecek için büyük planları var. Küçük bir ev köyü, ağaç ev ofisleri, gelişmiş bisiklet yolları ve yıldız ev siloları.
Bad Belzig yakınlarındaki doğaya bir bakışEva Biringer
Ayrıca yerel bir talk show ve Kaff Geplapper podcast'i de var çünkü bir iletişim bilimcisi olarak medya çeşitliliği onun için önemli. “Prensip olarak, dijitalleşmeden canavar toprak özlemi konusuna kadar her halükarda meydana gelen toplumsal gelişmelerin motoru biziz.” Bunun için dünyanın her yerinden insanlar geliyor. On şirketin resmi merkezi Coconat'ta bulunuyor ve Greenpeace'den Deutsche Bahn'a kadar çok daha fazlası seminerler için burada buluşuyor. Ancak burada bulunan elli uyku ve çalışma alanının çoğunluğunu sanat festivali planlayan ya da doktora tezi yazan kişiler dolduruyor. Polaroid fotoğraflarıyla dolu bir duvar kimin ne üzerinde çalıştığını gösteriyor: “Araştırma”dan “denge”ye, “çözmeye çalışıyorum”a kadar her şey orada.
Görünüşte Nell Zink de Coconat'a çok iyi uyuyordu. Roman yazan ve Alman Doğu'suna karşı zaafı olan Amerikalı bir kadın. Ancak birkaç dakikalık yürüyüşten sonra bunun tersi doğrulanıyor: dijitalleşme, hayır, teşekkürler.
Corona, California'dan gelen yazar -evet, bu şakayı artık daha sık duyuyor- yedi yıl önce yayınlanan ilk filmi “The Wall Runner”la tanındı. O zamandan beri beş kitap daha yayınladı ve altıncısını yeni tamamladı. 2013'ten beri Bad Belzig'de tek odalı bir dairede akıllı telefonu olmadan yaşıyor. En sevdiği yerlerden biri olan ve aynı adı taşıyan Doğu Almanyalı sanatçının adını taşıyan Roger Loewig Evi'ne giderken, Suriyeli bir bakkaldan bir torba anasonlu kurabiye satın alıyor.
Zink'in yüzü tamamen kırışıksız, düz, gri saçları, altına kadife tulum giydiği süet palto üzerine düşüyor. Diğer şeylerin yanı sıra, Tübingen'deki doktorası sırasında edindiği, hafif vurgulu Almanca dil zekasıyla parlıyor. Güzelce yenilenmiş eski kentte hızlı adımlarla yürürken, “Svabya'da yaşamayı çok isterdim” diye açıklıyor. Buranın Belzig haline gelmesi (içerdekiler banyoyu dışarıda bırakıyor) Swabian'ların pek çok arkadaşının bulunduğu Berlin'i tercih etmesi ve Saksonya-Anhalt'taki arkadaşlarına yakın olmasından kaynaklanıyordu.
“Uckermark'ta harika göller var ama oldukça uzak. Ve bir yazar olarak yalnızlığı takdir ediyorum.” Ayrıca yaşamanın ucuz maliyeti. Birkaç yıldır popülaritesinde bir artış gözlemliyor: “Tren Michendorf'tan itibaren boştu, daha sonra Beelitz'den itibaren boştu ve şimdi pek çok yolcu yalnızca Belzig'e inip gidiyor.” Bazıları bir hafta sonu için geliyor, diğerleri ise tamamı için.
İş önceliktir
Ancak MacBook kullanıcılarının Post Mile'deki dondurma salonunda Flat White içmesi şimdilik beklenmiyor. Hayır, 57 yaşındaki kişi hindistancevizi etkisi görmüyor. Ama kesinlikle bir ZEGG etkisi. “Şuna bir bakmalısın.” 1991 yılında kurulan Deneysel Sosyal Tasarım Merkezi (ZEGG), hemen dışında, köy barı, yüzülebilen gölet ve internet kafenin bulunduğu büyümüş bir alanın hemen dışında yer alıyor ve sabah 8'den akşam 23'e kadar açık. Geçmişte, burada yaşayan topluluk (şu anda yaklaşık yüz kişi) psiko tarikatı olduğu ve pedofiliyi desteklediği yönündeki suçlamalarla öfkeyi üzerine çekmişti; ancak yerel politikacılar artık bundan “önemli bir ekonomik faktör” ve “insanların düşünce yapısını zenginleştiren bir unsur” olarak söz ediyor. .” bu seyrek nüfuslu bölgede.”
Fotoğraf: Eva Biringer
Daha fazla bilgi
Oraya varmak: RE7 ile Berlin'den doğrudan Bad Belzig'e. Coconat'a ulaşmak için 588 veya 555 numaralı otobüse binebilir veya kendi bisikletinizi kullanabilirsiniz. Coconat: 1 gecelik ücret kamp alanında 20 Euro, ortak odada 30 Euro veya tek kişilik odada 66 Euro'dur. Konaklama ne kadar uzun olursa, o kadar ucuz olur. Fiyata üç vejetaryen yemeğin yanı sıra çay, kahve, su ve atıştırmalıklar dahildir. Sauna kullanımı temel ücret olarak 20 Euro, saat başı ise kişi başı 5 Euro'dur. https://coconat-space.com/de/
Göl kenarındaki ev: Kek ve hamburger servisi yapan, su üzerinde güzel bir konuma sahip restoran. https://haus-am-see-badbelzig.de
Kafe ve Chocolaterie Burg Eisenhardt: Tarihi kale kompleksine yapılan zorunlu ziyaret, bir parça çikolatalı kekle kolaylıkla birleştirilebilir. https://www.facebook.com/ursischocotherie
Aşk akademileri ve kucak odası süreç eşlikleriyle dalga geçmek kolaydır, ancak ZEGG ve Coconat, kesin olarak konuşursak, aynı madalyonun iki yüzüdür, her ikisi de daha iyi bir dünya arayışı içinde olan şehir dışı mikrokozmoslardır. Bazıları buna şiddet içermeyen iletişim ve permakültür diyor, bazıları ise fotovoltaik ve doğada yoğun çalışma diyor. Aradaki fark, Coconat'ta odak noktasının işe, ZEGG'de ise hayata odaklanmasıdır. Janosch Dietrich de bunu çok benzer şekilde görüyor. “ZEGG ve zihniyeti olmasaydı biz var olamazdık; öncü işler yaptılar.” Çalışanlarından bazıları orada yaşıyor ve en iyi nokta da bu, Wi-Fi'nin BT uzmanları tarafından kurulmuş olması.
Klein Glien'de tantra seminerleri yoktur, ancak resepsiyonun karşısında yayınlanan haftalık programdan görülebileceği gibi rehberli meditasyonlar vardır. Julianne Becker'in ertesi sabah şömine odasında vurguladığı gibi, bu ruh yalnızca bir yatak, bir işyeri ve üç vejetaryen yemek için günde seksen avro ödeyen herkese değil, aynı zamanda köy halkına da aktarılmalıdır.
Bu sevimli Amerikalı, sanat eğitimi aldıktan sonra Vietnam'da WWF için filmler çekti – burada Dietrich'le tanıştı – ve 2010'da Berlin'deki start-up dünyasına adım attı. Ortak çalışma alanı iş modeli o zamanlar hâlâ yeniydi ama bugün pek çok taklitçisi var. “Benzer bir şey yapmayı planlayan herkesin önceden burayı yakından incelemesini tavsiye ediyorum.
Bad Belzig halkı konusunda çok şanslıydık.” Lazer kesiciyle donatılmış imalatçı alanından doğal kozmetik atölyesine ve atılmış bir Berlin S-Bahn vagonuna kadar mevcut olan her şeyi harici ofis olarak kullanmaya içtenlikle davet ediliyorlar. 42 yaşındaki oyuncu, “Yalnız ortak çalışarak yaşayamayız” diye açıklıyor. “Kendimizi fikirleri ve insan gücünü bir araya getiren bir merkez olarak görüyoruz.”
Ortalama olarak konuklar dört ila beş gün kalıyor, ancak bazıları özellikle şimdilerde çok daha uzun süre kalıyor. Yakın zamana kadar yalnızca dijital göçebelerin erişebildiği iş yerinin esnek bir şekilde eski yerine taşınması, artık evden çalışma sayesinde çok daha fazla insanı etkiliyor. Bardaki bir tabelada “Ev, Wi-Fi'nin olduğu yerdir” yazıyor. İnternetsiz geçireceğiniz birkaç dakika bile bunu değiştirmemeli.
Bu metin Berliner Zeitung'un hafta sonu sayısında – her cumartesi büfede veya burada abonelikle – yayınlandı.
Buna İngilizcede Workation deniyor ve burada en az Almanca kadar İngilizce de konuşuluyor. Brandenburg lehçesi mi? Hiçbiri. Bu, 200 yıllık malikanenin kapılarının yerel halka da açık olmadığı anlamına gelmiyor. Kibarca sorarsanız WiFi şifresini alacaksınız. Klein Glien, yetmiş sakiniyle isminin hakkını veriyor. Öte yandan Bad Belzig alt belediyesi, Brandenburg'un ikinci en yüksek noktası olan Hagelberg'e (200 metre) sadece birkaç dakikalık yürüme mesafesindedir.
Berlin'e yakınlık
Ülkenin en çağdaş projelerinden biri 2017 yılından bu yana burada yer alıyor. 2000 metrekarelik yaşam alanı, pizza fırını, yüzme havuzu ve yoga stüdyosuna dönüştürülmüş bir arabalık ile güzelce yenilenmiş bir mülk. Ve işyerleri, kütüphanede, ahırda, Telekom pembe bayanlar salonunda. Saunadan, ses egzersizlerini yapmak için camla kaplı karavana çekilen bir kadının sesini duyabiliyorsunuz. Ancak Janosch Dietrich ve ortağı Julianne Becker'in vizyonlarını Hoher Fläming Doğa Parkı'nda hayata geçirmesi daha çok bir tesadüftü.
Amerikalı yazar Nell Zink Bad Belzig'de yaşıyor. Berliner Zeitung onunla tanıştı.Eva Biringer
“Bir tartışma kesinlikle Berlin'e yakınlıktı. Kurucu akşam yemeğinde “2022'den itibaren her yarım saatte bir bölgesel trenle ana istasyona bir saat” diye açıklıyor, domates soslu tatlı patates ve chili sin carne var. Kahverengi saçlı, iş adamı hippi tipi Dietrich'in, birkaç yıl önce çıplak ayakla bisiklet sürerken dijital devrimin başlatılmasına nasıl yardımcı olduğunu kolayca hayal edebilirsiniz. Coconat sayesinde Bad Belzig kendisini “Akıllı Köy” ve “dijital idari hizmetler için örnek belediye” olarak adlandırabiliyor.
Sosyal gelişimin motoru
Örneğin, şehrin yönetiminin büyük bir kısmı bir uygulama aracılığıyla yürütülüyor ve Berlin Sağlık Bakanlığı'nın faks fiyaskosunun da gösterdiği gibi, bu kesinlikle kesin bir durum değil. 11.000 nüfuslu şehrin, eski rock grubu Keimzeit'in üyesi olan partisiz belediye başkanı Roland Leisegang'a ve Dijitalleşme Ofisi'nden Frank Friedrich'e teşekkür ederiz. Burada gerçekten ayın arkasında değil, yüksek hızlı internetin olduğu dolu dağının arkasında yaşıyorlar.
Hessen'den gelen ve önceki yaşamında film festivalleri düzenleyen Janosch Dietrich, “Ülkenin en güzel yanı, burada her şeyi yapabilmenizdir” diyor. “Berlin'in aksine, burada gerçekten çok geniş bir alan var.” Kendisi ve ortağı, eski aristokrat konutunu yaklaşık 360.000 Euro'ya satın aldılar, ancak Berlin'de bunun için üç odalı bir daire bulmanız pek mümkün değil. 42 yaşındaki oyuncunun yakın gelecek için büyük planları var. Küçük bir ev köyü, ağaç ev ofisleri, gelişmiş bisiklet yolları ve yıldız ev siloları.
Bad Belzig yakınlarındaki doğaya bir bakışEva Biringer
Ayrıca yerel bir talk show ve Kaff Geplapper podcast'i de var çünkü bir iletişim bilimcisi olarak medya çeşitliliği onun için önemli. “Prensip olarak, dijitalleşmeden canavar toprak özlemi konusuna kadar her halükarda meydana gelen toplumsal gelişmelerin motoru biziz.” Bunun için dünyanın her yerinden insanlar geliyor. On şirketin resmi merkezi Coconat'ta bulunuyor ve Greenpeace'den Deutsche Bahn'a kadar çok daha fazlası seminerler için burada buluşuyor. Ancak burada bulunan elli uyku ve çalışma alanının çoğunluğunu sanat festivali planlayan ya da doktora tezi yazan kişiler dolduruyor. Polaroid fotoğraflarıyla dolu bir duvar kimin ne üzerinde çalıştığını gösteriyor: “Araştırma”dan “denge”ye, “çözmeye çalışıyorum”a kadar her şey orada.
Görünüşte Nell Zink de Coconat'a çok iyi uyuyordu. Roman yazan ve Alman Doğu'suna karşı zaafı olan Amerikalı bir kadın. Ancak birkaç dakikalık yürüyüşten sonra bunun tersi doğrulanıyor: dijitalleşme, hayır, teşekkürler.
Corona, California'dan gelen yazar -evet, bu şakayı artık daha sık duyuyor- yedi yıl önce yayınlanan ilk filmi “The Wall Runner”la tanındı. O zamandan beri beş kitap daha yayınladı ve altıncısını yeni tamamladı. 2013'ten beri Bad Belzig'de tek odalı bir dairede akıllı telefonu olmadan yaşıyor. En sevdiği yerlerden biri olan ve aynı adı taşıyan Doğu Almanyalı sanatçının adını taşıyan Roger Loewig Evi'ne giderken, Suriyeli bir bakkaldan bir torba anasonlu kurabiye satın alıyor.
Zink'in yüzü tamamen kırışıksız, düz, gri saçları, altına kadife tulum giydiği süet palto üzerine düşüyor. Diğer şeylerin yanı sıra, Tübingen'deki doktorası sırasında edindiği, hafif vurgulu Almanca dil zekasıyla parlıyor. Güzelce yenilenmiş eski kentte hızlı adımlarla yürürken, “Svabya'da yaşamayı çok isterdim” diye açıklıyor. Buranın Belzig haline gelmesi (içerdekiler banyoyu dışarıda bırakıyor) Swabian'ların pek çok arkadaşının bulunduğu Berlin'i tercih etmesi ve Saksonya-Anhalt'taki arkadaşlarına yakın olmasından kaynaklanıyordu.
“Uckermark'ta harika göller var ama oldukça uzak. Ve bir yazar olarak yalnızlığı takdir ediyorum.” Ayrıca yaşamanın ucuz maliyeti. Birkaç yıldır popülaritesinde bir artış gözlemliyor: “Tren Michendorf'tan itibaren boştu, daha sonra Beelitz'den itibaren boştu ve şimdi pek çok yolcu yalnızca Belzig'e inip gidiyor.” Bazıları bir hafta sonu için geliyor, diğerleri ise tamamı için.
İş önceliktir
Ancak MacBook kullanıcılarının Post Mile'deki dondurma salonunda Flat White içmesi şimdilik beklenmiyor. Hayır, 57 yaşındaki kişi hindistancevizi etkisi görmüyor. Ama kesinlikle bir ZEGG etkisi. “Şuna bir bakmalısın.” 1991 yılında kurulan Deneysel Sosyal Tasarım Merkezi (ZEGG), hemen dışında, köy barı, yüzülebilen gölet ve internet kafenin bulunduğu büyümüş bir alanın hemen dışında yer alıyor ve sabah 8'den akşam 23'e kadar açık. Geçmişte, burada yaşayan topluluk (şu anda yaklaşık yüz kişi) psiko tarikatı olduğu ve pedofiliyi desteklediği yönündeki suçlamalarla öfkeyi üzerine çekmişti; ancak yerel politikacılar artık bundan “önemli bir ekonomik faktör” ve “insanların düşünce yapısını zenginleştiren bir unsur” olarak söz ediyor. .” bu seyrek nüfuslu bölgede.”
Fotoğraf: Eva Biringer
Daha fazla bilgi
Oraya varmak: RE7 ile Berlin'den doğrudan Bad Belzig'e. Coconat'a ulaşmak için 588 veya 555 numaralı otobüse binebilir veya kendi bisikletinizi kullanabilirsiniz. Coconat: 1 gecelik ücret kamp alanında 20 Euro, ortak odada 30 Euro veya tek kişilik odada 66 Euro'dur. Konaklama ne kadar uzun olursa, o kadar ucuz olur. Fiyata üç vejetaryen yemeğin yanı sıra çay, kahve, su ve atıştırmalıklar dahildir. Sauna kullanımı temel ücret olarak 20 Euro, saat başı ise kişi başı 5 Euro'dur. https://coconat-space.com/de/
Göl kenarındaki ev: Kek ve hamburger servisi yapan, su üzerinde güzel bir konuma sahip restoran. https://haus-am-see-badbelzig.de
Kafe ve Chocolaterie Burg Eisenhardt: Tarihi kale kompleksine yapılan zorunlu ziyaret, bir parça çikolatalı kekle kolaylıkla birleştirilebilir. https://www.facebook.com/ursischocotherie
Aşk akademileri ve kucak odası süreç eşlikleriyle dalga geçmek kolaydır, ancak ZEGG ve Coconat, kesin olarak konuşursak, aynı madalyonun iki yüzüdür, her ikisi de daha iyi bir dünya arayışı içinde olan şehir dışı mikrokozmoslardır. Bazıları buna şiddet içermeyen iletişim ve permakültür diyor, bazıları ise fotovoltaik ve doğada yoğun çalışma diyor. Aradaki fark, Coconat'ta odak noktasının işe, ZEGG'de ise hayata odaklanmasıdır. Janosch Dietrich de bunu çok benzer şekilde görüyor. “ZEGG ve zihniyeti olmasaydı biz var olamazdık; öncü işler yaptılar.” Çalışanlarından bazıları orada yaşıyor ve en iyi nokta da bu, Wi-Fi'nin BT uzmanları tarafından kurulmuş olması.
Klein Glien'de tantra seminerleri yoktur, ancak resepsiyonun karşısında yayınlanan haftalık programdan görülebileceği gibi rehberli meditasyonlar vardır. Julianne Becker'in ertesi sabah şömine odasında vurguladığı gibi, bu ruh yalnızca bir yatak, bir işyeri ve üç vejetaryen yemek için günde seksen avro ödeyen herkese değil, aynı zamanda köy halkına da aktarılmalıdır.
Bu sevimli Amerikalı, sanat eğitimi aldıktan sonra Vietnam'da WWF için filmler çekti – burada Dietrich'le tanıştı – ve 2010'da Berlin'deki start-up dünyasına adım attı. Ortak çalışma alanı iş modeli o zamanlar hâlâ yeniydi ama bugün pek çok taklitçisi var. “Benzer bir şey yapmayı planlayan herkesin önceden burayı yakından incelemesini tavsiye ediyorum.
Bad Belzig halkı konusunda çok şanslıydık.” Lazer kesiciyle donatılmış imalatçı alanından doğal kozmetik atölyesine ve atılmış bir Berlin S-Bahn vagonuna kadar mevcut olan her şeyi harici ofis olarak kullanmaya içtenlikle davet ediliyorlar. 42 yaşındaki oyuncu, “Yalnız ortak çalışarak yaşayamayız” diye açıklıyor. “Kendimizi fikirleri ve insan gücünü bir araya getiren bir merkez olarak görüyoruz.”
Ortalama olarak konuklar dört ila beş gün kalıyor, ancak bazıları özellikle şimdilerde çok daha uzun süre kalıyor. Yakın zamana kadar yalnızca dijital göçebelerin erişebildiği iş yerinin esnek bir şekilde eski yerine taşınması, artık evden çalışma sayesinde çok daha fazla insanı etkiliyor. Bardaki bir tabelada “Ev, Wi-Fi'nin olduğu yerdir” yazıyor. İnternetsiz geçireceğiniz birkaç dakika bile bunu değiştirmemeli.
Bu metin Berliner Zeitung'un hafta sonu sayısında – her cumartesi büfede veya burada abonelikle – yayınlandı.